22 Ekim 2012 Pazartesi

Yeniden Merhaba


                                                  

         

                                                             Bedri KARAYAĞMURLAR

                                                                          www.bedrikarayagmurlar.com


1.      Neredeyse iki yıl oldu, Ege Sanat Rehberi’ne yazmayalı.  Bir çok kişi burada yazdığım için tepki  gösterdi. Kendi açılarından haklı olsalar da, dergide yazan bir çok yazar ve akademisyen varken sorunlarını yansıtacakları  kişi olarak beni seçmeleri düşündürücüydü. Çünkü,  bu hem bana  güvenin bir  göstergesiydi,  hem de  bize  özgü bir  değerlendirme  biçimiydi. Nesnellikten uzak, kendi kişisel eyleminin sonuçlarını,  ilgisiz birinin yazmasını engelleyerek,  dergi  sahibine  ceza vermeye çalışmak bana hiç anlaşılır gözükmedi. Bunda öyle ileri gidenler oldu ki, çevrelerindeki  beni  tanımayan insanları  kışkırtarak,  üzerimde  baskı kurmaya  çalıştılar. Kendileri ile sergiler düzenleyen dergi  sahibi ile ilişkilerindeki sorunları,  anlaşılmaz  bir yol izleyerek  çözmeye çalıştılar. Bu yaklaşımla bakıldığında Türkiye’de hiç kimsenin hiçbir yerde yazı yazmaması gerekir. Gazetelerin, dergilerin,  yayınevlerinin sahibi olan kişiler, daha bir çok alanda iş sahibi olabilirler.  Bu  akçeli  etkinliklerden zarar gören insanlar da olabilir. Bu durumda o kişinin çıkardığı yayında yazan insanlara baskı yaparak, asıl işteki  zararlarını çıkarmaya çalışmaları anlaşılır olabilir mi?

2.      Yeniden yazmak istiyorum. Yazmamam neye yaradı? Gazetelerin dergilerin doğru dürüst okunmadığını herkes bilir. İzmir’in bu tür yayına gereksinimi olduğunu da. Üstelik  bu kadar kolay ulaşılan ve yaygın bir dergide yazmak iyi olmaz mı?

 

3.      Bu iki yılda neler neler oldu.  Dünya biraz daha değişti.  İstanbul’da Ankara’da Adana’da ve İzmir’de kişisel sergiler açtım. Bir çok müze,  galeri  gezdim. Yurtiçi  ve yurtdışında çok sayıda  etkinliğe, çalıştaylara, karma sergilere katıldım.  Çok sayıda resim yaptım. Yazılar ürettim.  Üç yeni kitabı  yayına hazırladım. Nasılsa bir gün basılırlar.

Benimle ilgi yeni  çalışmalar yapıldı bu süre içinde. Şair Uluer Aydoğdu, Ankara’da yayımlanan Hayal Dergisi’nin 33. Sayısında,  resimlerimi ve şiirlerimi değerlendiren  “Tuvalin Göğüne Gönderilmiş Hava-i Renklerin Aydınlattığı Bir Ömür: Bedri Karayağmurlar” başlıklı bir yazı yayımladı. Dergi bu sayısını benim resimlerime ayırdı. Eleştirmen Kaya Özsezgin İstanbul Almelek Galerisi’nde açtığım sergiyi, Cumhuriyet Gazete’sindeki yazısında değerlendirdi. Aynı yazı,Bahariye Sanat Galerisi Yayınlarından çıkan Özsezgin’in, “İzlekler” kitabında da yer aldı,   Şair Mine Ömer, Ankara Vakıfbank Galerisi’ndeki sergi kataloğuna  yazdı. Dr. Özge Sönmez, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisinde art-e  9. sayı “ Soyutlamacı Resmin Okunmasına Gösterge Bilimsel Bir Yaklaşım”  Yrd. Doç. Dr. Ressam Mustafa Haykır Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisinin 2012 yaz sayısında “Bedri Karayağmurlar ve Sanatı Üzerine Bir İnceleme” başlıklı uzun bir inceleme yayınladılar.  Son olarak Prof. Dr. Doğan Günay, rh Artmagazin dergisinin Eylül 2012 sayısında. " İm-Gesel Bir Anlatım: Dil İle Yapmak, El İle Söylemek" Başlıklı bir çalışmayla   resimlerimin anlamını ele aldı.

Eylül başında yitirdiğimiz usta gazeteci Tufan Aksoy’un 12 Nisan 2012 tarihli   Yenigün Gazetesi’nin yayınlanan “Dik Durmak Çok Zordur Tehlikelidir.” Röportajını anmalıyım.

Çalışmalarımı önemseyen dostlara,  sanatçı, eleştirmen ve akademisyenlere teşekkürlerimi sizinle paylaşarak iletiyorum.

 

4.      Kültür Bakanlığı yayınlarından çıkan “ Öykülerde Ankara”  seçkisinde, 1979  Ankara Belediyesi  Başkent Ödülleri  kitabındaki  “Atlar  ve Çocuklar” öyküm   yer aldı.  Uzun zaman önce “At” filmini ilk izlediğimde  benim öykümde anlattığım konunun , öykünün yayınından üç yıl sonra  neredeyse aynı içerikte anlatıldığını gördüğümde, Türkiye’de telif hakları sorunları nedeniyle, durumu  bir  hoşluk olarak algılamakla yetindim. Benim yaşantımdan süzerek yazdığım öyküdeki yaşantı içeriğini, “At” filmi  yapımcıları nerede yaşadılar bilmem.  Bu konu ve içerik  ortaklığı düşündürdü beni. Seçkinin elime geçmesi nedeniyle, Sayın Işıl Özgentürk’e  bir ileti göndererek, anlatıdaki  benzerliği merak ettiğimi,  eğer  mümkünse,  film senaryosunu edinmek isteğimi  yazdım. Bekliyorum.

 

5.      Sanat yapıtlarının korunması, sanatçı hakları konusunda  düzenlemeler olsa da  uygulamada bunların hayata geçmesi o kadar kolay değil.  Resimlerinizi verdiğiniz galeri birden buharlaşır. Adı sanı olan galeri, bir nedenle kapanır.  Yöneticileri, sahipleri, iki satır  bir şeyler yazıp,  resimlerinizle ilgili bilgi vermezler. O resimler ne  zaman çıkar karşıma bilmem. Kayıtlı verilmiş  resimlerden haberi olmayan galerileri çok gördük geçmişte. Üstlerine su içmedim,  hepsi aklımda. Örneğin Mavi rengin baskın olduğu, yapım yılı 1974,  “Vazoda Gelincikler” adlı tablom,  İzmir Resim Heykel Müzesi’nde 25 yıl önce yitti gitti. O zamanki  Müdür Mehmet  Sabır  çok çaba harcadı ama bulunamadı. Resmim her tuşuyla aklımda.

Makaleleriniz,  tezleriniz  adınız  anılmadan tırtıklanır. Çalışmalarınız  sizden habersiz fotokopicilerde satılır.

Hak adalet, başkalarının hakkına saygı  gibi  değerler insanımızın günlük hayatına yerleşmediği sürece,  sanatçı hakları da hayata geçmekte zorlanacak. Bir ülkenin sanatçısı bunu yaşıyorsa, siz  sokağın halini düşünün.

Arabasını başkalarını düşünmeden park edenler, hız sınırı tanımadan, insanların hayatını tehlikeye atanlar, kendi çöpünü  başkasının kapısına  atmaktan keyif alanlar. Her şeyi rant olarak görenler. Paradan başka değeri  kalmamış olanlar. Kendisini  uyanık sanan, düşünce fukaraları ile bu toplum hesaplaşmak zorunda. Eğer bu uyanıklıklar,  sanat alanında eğitimli insanların arasında yaşanıyorsa,  acı acı  düşünmeliyiz.

 

 

 

6.      Başka yerlerde yazmayı sürdüreceğim ama burada da yazacağım. Yazılarımdan başka sorumluluğum olmadığını bilmenizi isterim. Kişisel eylemlerinizin sorumluluğu da size ait.

 

Ve yeniden merhaba.

 

 

                                                                                  Gaziemir Eylül 2012